-Notasız Söz Dizdim Adına Zeyra-

Zeyra;
Künyesi ayak parmaklarında bağlı,
Etnik bir sevdanın en eski çığlığıydı bu.
Gıcırtısına aldırmadan,
Sukutuna müptela şu demir kapının.
Ve içimizde büyüyen korkusuzlukların korkusuydu bu.
Bir seher ertesinde, tümcesi yana italik,
Adıma işlenen ne kadar suç varsa,
Hepsini ben yapmışım.
Haberin var mı bilmem Zeyra;
Dolunayında gecenin,
Senin için gökyüzünden yıldız çalmışım...

Zeyra;
Ağır bir soluk alış ardından
Seyre durdum; ciğerlerimde kayboluşunu sabrın.
Ve seyre durdum; sarışını ruhumu tarifsiz kahrın.
Yazık...! Adresinde yok olmuş kıyametler gördüm.
Ve sebepsiz tırnaklanmış masumiyetler gördüm.
Öldüm bin kere yeniden dirilip.
Öldüm Azrail’e son nefesimde selam verip.
Üryandım, dün gece saçlarını tararken denizlerin
Külhandım, narasında o ıssız dönencenin.
Şimdi zaman çarkında göçebe uykulara dalmışım,
Sırtımda yükü rüzgarların.
Haberin var mı bilmem Zeyra;
Senin için dikenler arasından güller çalmışım.

Zeyra
Sadece bir ahım kalsın, vicdanına köprü uzakların.
Ve keskin bir yanı kalsın vuslatı yürek yakan tuzakların.
Dün gece taş duvarlardan düşürdüm akasyaları,
Betonların ağırlığı kaldı tırnaklarımda.
Ve suskunluğu baharların kulaklarımda.
Oysa hiç tanık olmamıştım;
Bulutlanmasına gözlerimdeki semanın,
Ve hiç şahit olmamıştım gamzeme yağmasına yağmurların.
Şimdi neylersin ki
Yokluğun çivisini yüreğimin tam ortasına çakmışım,
Haberin var mı bilmem Zeyra;
Senin için sonsuzluklardan eğreti zamanlar çalmışım.
Eğreti zamanlar Zeyra...
Ve bil ki notasız söz dizmişim adına!

Engin Badem