0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1778
Okunma

teker teker vuruluyordu
ve
kalan son yıldızdı bu…
kıvılcımlar savurup narçiçeği
tutuşmuş bir tavan gibi
çöktü gökyüzü yandı karanlık sular
panjurların çarpıldığı bir sonbahar
sokakta hayal mayal bir çehre
galiba gece yarısı eve dönüyordu
kalan son yıldız loş… kabzasında
kırık kalp işlemeli bir tüfek taşıyordu
neydi şimdi bu gece vakti
hep aynı soru soruldu…