Avazım çıkarcasına haykırmak istiyorum adını
Ama biliyorum ki; sen beni yüreğince duyarsın
Koskoca bir dünya da, ufacık yüreğinle seversin
Ne garip değil mi? Ben de seni dünyalar kadar seviyorum
Ufacık bir kalbin içinde, dağlar, nehirler, denizlerce seviyorum

Gökyüzü kadar yükseklere çıkmak, yıldızlara dokunmak
Güneşe, aya, evrene, varıncaya kadar seni sevmek
Yürümek, koşmak, bağırmak kadar nefessiz kalmak
Ve buzul dağlarda bir kardelen gibi açmak istiyorum
Yüreğinin kapısından girip güneşe merhaba der gibi

Ah benim yaralım, ah benim sevdiceğim
Seni nefesim kesilene kadar yaşamak istiyorum
Saçının en uç telinden, tırnaklarına varıncaya kadar
Teninde papatyalar toplayıp, koklamak, sarılmak
Başına yastık olmak, omuzuma yaslamak istiyorum

Sesim kısılıncaya, kalemim tükeninceye kadar
Seni yazmak, seni anlatmak, seni okumak
Gülümsemeni süsleyen şiirler yazmak, şarkı söylemek
Adresine mektuplar yazmak, gül kurusu göndermek
Kendimi yüksek bir tepeden senin kollarına bırakmak istiyorum

Gözlerinin deryasında yakamozları seyretmek
Susmak, susmak, susmak sadece gözlerine bakmak
Avazım çıkarcasına gözlerinin içine haykırmak
Dünyamda sensin, dünyamı güzelleştirende sensin demek
Aklımda, kalbimde, fikrimde sen varsın demek istiyorum

İbrahim Dalkılıç