Ay/a serenat. 2

Bilsek ki sevda sebil olsa ağyar elinden,
Çevirip yüzümüzü, gidebilenlerdeniz...

Kimin aksa gözyaşı, silebilenlerdeniz,
Namertin kapısından dönebilenlerdeniz.

Firkatla yansak yare, yok ise izni dilde,
Boynu bükük, kapıdan dönebilenlerdeniz.

İpek peştemal üstü, gümüş kemeri belde,
Yarin tek bakışıyla, çözebilenlerdeniz.

Baktığını görürsen, buluttan da ay doğar,
Sade buluttan değil, yıldızdan yağmur yağar...

Seninle aramızda bir fark var, şöyle mirim,
Sen çıkarken yokuşa, inebilenlerdeniz.

Süt bembeyaz görünür, çalkala yağ bulunur,
Kalmaz kimse yanına, öte yanda sorulur.

Temaşada şu gönül, gördük zikredenleri,
Razıyız rüyada da görsek şu erenleri.

Yanardağa dönse de yürek kor kor yansa da
Hak ne yaptığın bilir, şükür edenlerdeniz.

Tutunmuşuz bir sala, açık denizlerdeyiz,
Bir ışık görsek yeter, yüzebilenlerdeniz.

Aç nikabını göster, ay yüzlü, gül yüzlü yar,
Hakkı hak tanımışsa sevebilenlerdeniz.

18/Ekim/2009/Bodrum

Yüksel Nimet Apel