Savruldukça saçlarına dolaşan gül yaprağı
Solgun beyaz yüzünde çırpınıyor kanatlar
Şarkılar besteliyor her gece ay aşığı
İçinde dolaşıyor
Umutlar büyük bahçe
Kokuları ne güzel
Kuşlar anlatsın bize






Sözlere kulak verip
Acılara el verdik
İçimizde el vermeyen bir de vicdan oldu hep
Suya dokunduk şöyle
Ama hiç kirletmedik
Tertemiz doğmadık ama çok yıkadı annemiz
Kırk gün suları sevdik
Sular şahitti bize
Kuşlar anlatsın size






Bağrımızda hikayeler nefes kadar kısaydı
Halbuki uzundu yürünen kıvrımlı yollar
Seferi geçen şu ömrün
İki rekatlık namazlarında ettik bütün dualarımızı
Gökyüzünde parıldayan isimlerimiz oldu
Nihayet
İçimizde ki coşkunun incilerden akan şelalesinde
Yıkadık yeniden hayallerimizi rüyalarımızı
Parıl parıldı dört kolla sarıldık bu gize
Kuşlar yaren di bize
Bilmem ki nasıl ama nasıl anlatmalı size
Kuşlar şahitti bize




Ve bir onlar biliyor İstanbul’u Denizi
Onlar hikayesinde uçarken kız kulesinin
Gagalarında büyütüyorlar İstanbul’un seslerini
Bütün gözlerin içinde ki tüm renkleri
Kanatlarının altına saklıyorlar
Tüylerinden bir kalem yapmışlar
Tükenmiyor ...





Ve onlardı aslında bizim meleklerimiz
Onlardı memleketlerimiz
Hesap günü geldiğinde
Susacak sözlerimiz
Kuşlar haberdi bize
Saklamaya dil kalmadı
Yalana tek harf varmadı
Kuşlar şahitti bize...






Umut gerekti bize
İnanç gerekti size
Kuşlar uçuyordu onlar melekti
Ebedi bir Aşk’tı dokunmak isteyen
Kurak kalplerimize...

..........................................................................