0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma
kimsesiz bir kanat gibidir
sensiz umutlar
dokunsan
sonum mevsimsiz hal
yoruldum
hüzün gökyüzlerinden
geziniyor ruhum
katıksız çırpınışlarda
bak çiseliyor zamanın evreleri
onlarda düşlere muhtaç
sanki bir gülüştür eylüle susuzluğum
neden
yoluna düşürdüğüm her yön
yağmura susuyor
dileğim
ayaksız şemsiyelerin altında senli günlere yürümek
kendime olan iltifatım
sıcacık duygu kalıntılarıyla tedirgin anımsayışlar
yine
sensiz bir eylülün göğsünde geziniyor yağmur ritimleri
kavuşmayan kucaklarıyla zaman çekilmiş tenhaya
incecik kanat sesiyle
elsiz ayaksız kaldım
….
5.0
100% (8)