Sıkılgan yalnızlıkların uçsuz bucaksız
Nirengi noktaları
Varmakla sorumlu.
Kılıksız ve kılıfsız düşlerin
Ebedi üzünçleri
Vakıf olamamanın öbeğinde.
Uykusuzlukların biri bin para
Satılmış ruhların garip coşkuları.
Öbek öbek insan
Avaz avaz çığlıkları
Yürek burkan
Yalıtılmış gecelerin o kör karanlığı.
Bir kez daha evet bir kez daha
Yine, yeniden
Sonunda elveda derken…

Hırçın gönül olmadığı kadar
Düşüngeçler çırılçıplak
Yalnız ruhların yürek burkan
O tüy diken ıssızlığı.
Sürgüne gitti gönül
Her gece buram buram kokusu ile
Karanlığı yalayan o eşsiz gül.

Yazgısı buymuş, dememek adına
Kendini saklarken o korunaklı dünyada,
Bitiminde belirsiz ve betimlemesiz
Kıt kanaat mutluluklarla
Yetinmeyi öğrenmiş olmak adına
Şükürlerle semaya ulaşan o dualar.

Adı kadın adı erkek
Her birinin içinde büyümemiş
Sayısız çocuk adını haykırırken o erk.
İkilemler doğar günün sonunda
Sonunda boşandı o zemberek.

Çok oldu yüreğin sürgüne gidişi
Sayısız gel gitlerin süregelen o devinimi
Ararken o saklı beni
İşte bir düş daha nihayete erdi.

Üşengeç onca sanrı
Deli deli savurduğum o geri dönümsüz yankı
Duyduk duymadık demeyin ey sefil insanlık
İçinde kaybolduğum o umutsuz kalabalık
Ben yalnız yalanlar kılıfsız
Düşler bitimsiz
Köşede kalmış onca hayal istifsiz.

Hadi kol kanat ger kim varsa sevdiğin
Bırakmamalı peşini o düşlerin
Ne yazgı ne yanılgı
Nihayete ermeden yaşam
İzini sür o katıksız sevilerin.