Bir ana rahminde yolculuk başlar
Herkeste bir sevinç; "gel" seni bekler...
Dem tutar heyecan, tatlı telaşlar
Bağ bahçe şenlenir, gül seni bekler.

Harareti artar hergün sevincin
Anlamı kaybolur yokluğun, hiçin
Minik ellerine dokunmak için
Sabırlar zorlanır, el seni bekler.

Gelirsin cihana koyulur ismin
Ana kucağını ısıtır cismin
Sağından solundan çekilir resmin
İltifat edecek dil seni bekler.

İlim, irfan, ahlak sanma ki ırsî
Şeytana yol sorma gösterir tersi
Helâkın sebebi dünyalık hırsı
Helalden, haramdan mal seni bekler.

İster farkında ol istersen unut
"Âkıbet ölümdür" diyor her tabut
Hakkın Habîbi’dir bilene umut
Şefaat edecek dal seni bekler.

Zannetme bu âlem ebedî, sonsuz
Çalar birgün kapın, "biraz zamansız"
Can tenden sıyrılır, kalırsın cansız
Mezarın kazılır, sal seni bekler.

Eksiksiz yazmıştır ameli yazan
Gelir mahşer günü, kurulur mîzan
Cehennem ehliysen kaynar bir kazan
Vahasız, gölgesiz çöl seni bekler.

Mecit AKTÜRK
Berlin, 03.09.2014