natamam ah ardında
ağzımla anla/tamam ahkâmdı ahvâl
yalnız
yoksul
ve yaban



belki bir boşluğun bıraktığı bereydi
dudağımı düğüm düğüm düğümleyen
belki kara/kolların kıskaçlı kolları
yazdıran yargılatan yandıran
uçurum uçurtmasıydı en çok
yarısı yaralı yârdan yarısı yalgın
yeleleri yangın yeri gibi
yalım yalım yanan


gri gölgelere gömülür insan
geleceği, birinin geleceğine güdümlüyorsa
güçlü topların olmalı
bir güruha ruh vereceksen gururla
durup durup dönüyorsa dünya




zordur kuşları susturmak
iyi ki’ler kötü ki’leri kovalarken
bâzen bir cik yeter
kuluçkadan kırk uçurtmaya
kıskançlık diyorum kıskanmak
kurutulamayan tek kuraklık
hangi şiir söyler
bir derdi en iyi ne heder eder
hangi şarkı
basit bir bireyi biricik eder


sağırdır şiirler gibi şâirler
işâret fişekleri gibi kör
ayıramaz şarapla şarampolü birbirinden
kor kızıl küllerden bahsederler de
gönlünde gülen gamzeler göverir
dilinde dikenler
batan
bitiren
bitmeyen!



ToprağınSesi




.