korkma
kimse ölmez omuz zatürresinden
belki hoş çalan bir şarkı okşar
en üşüyen yerinden
zâten arada biraz yenilik almalı insan üzerine
canın sağ ya
Tanrı korusun daha beterinden
o yeter!


yetinememek yetim giyimlidir derler
kimse tam açıklayamaz bu hüznü
ayrılığı bile bitişik yazan şiirler hele
istediğin kadar cevâhir olsun nefes
biraz yalan tuzlayacaksın mecbur
ne kadar mâhirsen işte
o kadar kalleş
alnını buruşturur karalarsın sadece
sonuna dek dayanmışsa daktilo
yapıştırırsın sığ yanından sağ yanına defolu eril bir cümle
- seni tanımak bile yeterdi!-



hayat anlamsız bir düzlük sevgilim
değerli anları
saklamak ve saklanmak üzere kurgulanan
geceler varken?
gömmemeli tepeleri insan!
geceler belki haykırmak için var
geceler varken her şey yalan.



sesini terbiye etmek bir yerde gülmek
nüktedan bir güneş doğar gibi
sıra sıra kuşlar uçurmak göğe
yorulmadan
sıkılmadan
bıkmadan

gülüşlerini sana bırakıyorum artık
ve sesini
ve dudaklarını
öpüyorum tam ağladığın noktadan!


-hoşça kal-





ToprağınSesi



.