Mevsimler erken gelir geçer
Ne yapsan kar etmez
Mutlu olmak için didişirsin
İşinden ustalığın
Merhametten vicdanın
İçinden sakladığın ve düşleyip söyleyemediğin
Papağan gibi konuşulanları dinledikçe
Yüreğinden zehir aktığının farkında değilsin
Ne işinden ustalığın
Ne de merhametin kar etmez


Hasretine yanar kül olursun
Yeşeren bahçeye böcekler sarmış
Yok etmek için attığın ilaçta kar etmez
Birden ağlamaklı olur güller
Ağlayan çocuklar duvarların gölgesinde
Sümükleri akıp gidiyor
Tinere hasrettirler
Ellerinde bıçaklar
Kime saldıracakları belli değildir

Özgürlük istiyor kimileri
Ortalık kan rahvan
Dünyada insanlık için didişenler
Ağzından lav aksa ne fayda

Aynı korkunç sevdalar
Gökte bulut,dalda meyve
Karanlık sarmış geceliğine
Bense düşümdeyim
Hep olmayacak şeyleri düşünürüm
Vurulup kayıp olsam yiğitçe olsun derim
Dostlukta mı ,düşmanlıkta mı
Gülüyorum kendime çocukçasına


Ha yaşamışım ha yaşamamışım ne fark eder
Yürekler hep acılı olduktan sonra
Tok acının halinden ne anlar
Yalan dolanla lider olursun
Hala ben arkandan gelirim bir koyun gibi…

Haydar Uzun