Ayrılıkları hiç sevmezdim
Vapurların arkasından yüzer
Vagonlara asılır
Peronlarda son yolcu otobüslerinin
Tamponlarında hayatı sollardım
Hep senin için yapardım
Bu çılgınlıkları hep senin için.
Sen bir tarafa dünya bir tarafaydı
Gezegenimizin saatte yaptığı binaltıyüz km.hızı,
Senin başımı döndürdüğü hızın yanında
Solda sıfır kalıyordu da
Ben yine neşeden dört köşe oluyordum.
Gözlerim şaşı olsa da
Sadece seni görüyordu
Doğru düzgün;
Yüzündeki çilleri,
Burnundaki tümseği,
Gözlerindeki miyobu
At kuyruğu saçlarını
Aksayan yanını
Tornadan çıkmış gibi görüyordum vallahi
Hele de tostoparlak bedenini
Doksan atmış doksana benzetiyordum.
Ama şimdi öyle mi?
Her düşen yaprakta,
Kayıp giden yıldızlarda
İçim sızlıyor
Şimdi daha iyi anlıyorum ki
Sen benim ayak bağım değil
Başımın püsküllü belasıymışsın
Ve ben ayrılıkları hiç sevmezken
Sana hasret ölüp gideceğim
Çünkü düşen yaprak
Sonbaharın geldiğini
Söylüyor!...