3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1143
Okunma
Gözlerimin telaşı ırmağını boşaltsın ki.
“Tamam!” dedim.
Öyle büyük bir deprem olacak ki,
“Kendimde yeniliyorum”
Her yanın "uçurum"
“Yıkılmış! Umutların üst üste!
“Ey yüreğim!” “Sus “ diyordu.
“Sus “ sus Gözlerim!
Sesime, kulak ver!
Topla içinde bir bir biriken cesetleri;
Tak boynuna “künyelerini “
“Özen “me ayrılık belasına! “yıkılmadım “yaşıyorum de
Gel “Gör!” dedi.
“Doğum” sancıları artan ayrılığın halini
Göbeğini kesemediğim “umudun”beklemelerini
Uyan artık daldığın uyku belasından “uyan”
De ki
Çeliğin bükemediğini yüreğimi “ayrılık”büktü
Lavların eritemediği “ferimi”gidişin eritti
Canımdan can söken ruhum artık “tükendi”
Artık “o ”küçük kız büyüdü“seni” unuttu
Remziye ÇELİK
28.08.2014 -11.40[ italik ]
5.0
100% (4)
Cevap Yaz