3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1107
Okunma
Tenimin anakıtası,
yanlızlığımın alacakaranlğında kaybolur,
zihnimdeki her teori;
tez,antitez,sentezlere parçalanır,
kaybolmuş bir hayaletken,
senle cisimleşir,
görenler tarih öncesinde sanır,
sümer yazısıyla bir anıt yazar gibi
kolektif bilinçte hemgameye oturur
şizofrenler kentinde uyur gibi,
sanrılarla uyanır,
gerçek aynası parçalanmış;
artık sade
tikel, çoğullukta kaybolmuştur,
karmaşık bu denklem,
heisberg belirsizliğinde kaybolur,
benim, artık gerçek ben olmadığım gibi;
sende, sen değildirsin artık,
madde kararsızdır,
madde,
madde ötesine fırlar,
zaman ve uzay öyle eğilmşitir ki
bükülen zaman artık,
bir pardokstur,herşey birbirine karışmış
görenler için yalnız bir başlangıç,
görmeyenler için ise deliliktir
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz