Şu yürek uğultusu, sinirimi bozuyor
Sakin, huzurlu, mutlu, bir liman arıyorum
Deli rüzgar önünde, aşk yarası azıyor
Şöyle saba’dan girip, çalmalı keman şimdi

Ben değil, nağme suskun,ara taksimde sazlar
Aşık’ı usandırdın, ne bu cilve, bu nazlar
Hava’da; bozlak sesi, Mevlâ’ya dır, niyazlar
Bakışın ömre bedel, gözlerin leman şimdi

Savrulan saçlarında, Karadeniz ezgisi
Onu düşlüyor gönül, yanılır mı ?,sezgisi
O ki; gönül sultanı, güzellerin izgüsü
Yeşermeli sevdamız, bahardır güman şimdi

Gövel ördek olurum, Sen Afrika’da Nil’sen
Bayrağın âl’ı gibi, Gönlümde kızıl gülsen
Ben, kaç mevsim yaşadım,yokluğunda bir bilsen
Sinsi, sinsi gülüyor, bakıyor zaman şimdi

Şiir akşamlarında, düşlerin en güzeli
Girsen gönül köşküme, sevdalarım bezeli
Öbek , öbek açtı bak, tüm aşkların izeli
Bunca mihnetten sonra,der miyim aman şimdi

Gülüşlerinde tattım, mutluluğu, sevinci
Şu seven yüreklerden uzak durmalı sancı
Sen yolcusun sevgili, ben de bu yerde hancı
Ne özlemler yaşattın, hayatım ; roman şimdi

Hani şöyle salınsan, kuğular kıskanırdı
Buğulu gözlerimse, sevinçten ıslanırdı
Ne zaman mutlu olsa, omzuma yazlanırdı
Sen istedin hasreti, halimiz duman şimdi

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

LEMAN: parlama, Parıldama
İZGÜ: İyi, güzel, akıllı, adaletli
GÜMAN: Umut
NAĞME: Güzel uyumlu ses, melodi
MİHNET : Sıkıntı
İZEL : İz bırakan
AMAN : Yaradım, bağışlanma isteme,