...


Mayın kolyeli kutuplardan yazıyorum
penguenlerin ve prenhaların ağladığı
gümüş eldivenli ölü şairlerin im ile sevmek suçundan yargılandığı
Gayri meşru yontuların üçüncü türden ışınlanmış kaçak ruhlarla
Tüm polenler tarafından kırmızı bültenle
katil niyetine arandığı...




Oradaydın
Tam kapatacakken dünyanın kapısını yüzüme titreyen ellerinle ne kadar yalan diye düşündün bu masalda bir ara uzaklardakiler için, yakında olunması istenenler anlamıştır belki diye .Tam bu cümle gibi devriktin bir örümceğin ağına kalbini yaslamıştın ikinizde sesizdiniz




Tam ağrının merkezinde elinde çok siyah tuzla geldi eritmek içi bir dağı
Eylül arasından baktım ona daha soyunmamıştı geceliğinden hüzün
her dilden mevsimleri hücrelerindeki tüm kötü huylu imlerden kovdum
bütün balkonlar tutsaktı asmak için iri göz yaşlarını kadınların
yağmur yasaktı- henüz ay on üçündeydi sakin bir karanlık
içini döktü masum bir gece, dışıma savruldum çok parçalı
bütün duvarlar yüzümü çaldı ordaydın...




Şiir okuyarak uyandırsam mı acaba galobal bir rüyadan kendimi
İllizyon seslerle yürüsem kesintisiz düşerek her boşluğa
gereksiz, kötü iş bu yalnız bazen benim için yalnış bile doğru
yanlış yazılıyor soytarı cümlesi, gölgem gülüyor buna en çok
çöp kadınlar çiziliyor sarı duvarlara mahlası kırık mecazi
adamlar betimleniyor, beyinleri olmayan Adam olmaca




Kuşlar uçarken mı ağlar acaba diye çok düşündüm
anlamayacaksın ama söyleyeyim yine de izafidir boşluk
bileşik sadece anladığında bir özneyi özünde
dokunduğunda kanın durması kalbinde
ölmesi bütün gölgelerin sesice-
görüyorsun buralarda öz yaşları ağır değil ağlayana



---


cc_