Tırmalar hüzün marka bir duygu yüreğimi
Tırmalar pençe pençe !
Gece kara kara göğerirken dünyanın yüzüne
Tam da o zaman işte,
Başlar ruhum da soluksuz bir işkence
Geceyle hep ayrı yaşar benim sabahlar da ki düşünce
Sivrilerek yürürler lakin tüm gece düşünceleri benim yüreğime !…

Dört bir koldan saldırırlar sensizliğin korumasız bağrına
Sonra da gece, mehtap ve yıldızlar gelerek bir araya
Yaren olmak isterler benimle kimi zamanlar da
Bana karşı daha çok katılaşmamak adına
Ne yapsalar baş edemezler ama;
Giderek azgınlaşan ayrılık yaralarımla,
Ve ele avuca sığmayan yürek dolusu acı anılarımla…

Beynime üşüşürler bir zaman
Aynı canlının birden çok ölümcül çığlıkları !
Bunlar ağustos böceklerinin avaz dolusu naraları
Tek düzelik o çılgın orkestraları !
Bir balyoz gibi olup boşalırlar kulak kapımdan iç dünyama
İsyan ettirir bu ses, yüreğimin sana ait olan has duygularını
İçimin mahşeri gürültüsü yüzünden duyamam mazimin ağıtlarını !...

Ayrılığın kabuğundan firar edilmediğim müddetçe yaşanmaz mutluluk şansın
O kez kendini mor sancılara parçalatırsın !
Canını en cani duyguların dişlileri arasına kaptırırsın
Çatlar her yanı yüreğinde ki yaşam damarlarının
Ve saçılır bütün ruhuna bir şarapnel parçası gibi anıların
Sen öylesi bir andan sonra artık asla toparlanamazsın
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi birde üstüne,
Tüm yenik sevdalı zamanları sil baştan yaşarsın…

Yüreği kaynar ayrılan insanın, yüreği fokur fokur !
Duygular öylesi ayrılıklı zamanlar da iyiden tutuşur
Kalemin o ağrılı uc’u, bir yenilgiden sonra kaşınıp durur
Yazmazsan içinin mürekkebin de sen boğulacak gibi olur
Yazarsan belki de o kalem sana fatiha bile okur
Lakin ayrılığın her iki ucu da hep yokuştur…

Çıkartırım sevgilinin ucu yanık bir mektubunu koyarım önüme
Biliyorum ki onun orada
Dudaklarının izleri var kendi imzası yerine
Bahis konusu ettiğim şey de o mektuplardan biri işte
Şarap şişem ise o an beni teselliye hazır olmalı
Yeni duygularla baş etmek için kadehim içi dolu bulunmalı
Onlar boşalınca da doldurmaya ben yeniden uğraşmamalı
Kadehimi artık özlemlerim ve hatta tutkularım doldurmalı…

Ne gam bana sarhoş olsam bile
Gece dünyam olur yoldaş derdime
Mehtaptan daha iyi bir arkadaş bulamam çünkü ben kendine
Okurum son şiirimi, okurum mehtabın bizzat yüzüne
Dinler o beni, gür ışıklar saçan yüreğiyle
Biliyorum ki mehtap, yıldızlar ve bir de gece
Issız ve simsiyah yalnızlık zamanlarım için bana en iyi çare…

Mehtap, gece ve yıldızlar
Acıları bir nebze tedavi eden gökyüzünden çelik bir duvar
Bir anı saldırısına karşı muhtemelen
Anıların önün de barikat olup elbet senin ruhunu korurlar
Yani senin canını anıların insafına bırakmazlar
Yani terk edilmiş gecelerin de
Onlar seni ayrılığın ölümlerden mutlaka saklarlar…

Ölüp de bittiğini sanırsın acılarının içince
Öylesi gecelerin sabahı vardır unutma bir de
Kıskıvrak yakalanırsın oysa sen aşkın kaderine
O gece sona erdiğin de
Kıskıvrak, en başta gündüzleri sen yine
Sanma ki bir daha yakalanmayacaksın
Sen sevda artığı o eski kendine…


İ . HAKKI GÜRCANOK
...İST. / ŞİLE / AĞVA…