Ah ! o gecenin hüzünlü yanı
Ki, bir avuç dikende gizli yalnızlığı
Geceye boyun büker kızıl yangınlar
Soğuk yatağın donduran sancılarında ...


Tavan arasında ki tıkırtı
Duvar köşesinde pusu kurmuş
Çatıya saklanmış anılar ve resimler
Örümceğin ağında esir edilmiş çığlıklar...


Gecenin mahremiyeti çırılçıplak
İffetin izbe sokaklarına dökülür
Savrulur bedenin sarsıntılı tökezlemelerinde
Çelme takar hayat güçsüz yanımıza...


Hava bıçak gibi soğuk ve keskin
Saçaklardan uzayan buzlar
Avını bekleyen avcılar gibi çıkarmış dişlerini
Rüzgarın esmesini bekliyor
Sinsice delip geçecek bedenleri...


Tan kızılı ağarmaya başladı
Ötelerden haber verir gibi tınıları
Uyandırır karanlıktan aydınlığa
’Şimdi silkelen ey zaman’
Düne değil mutlu yarınlara bak
Güneşin doğuşuna tebessüm eden mavi umutlar var ...

N@zlı Hüzünyıldızı