Her gece endişeden uykularım bölünür
Yalnızlıktan korkarım aç kalbine gireyim
Dört duvar arasında tüm benliğim dilinir
Lebindenki merhemi ver yarama süreyim

Ellerinden ırarsa beden yere yığılır
Seni arzulayan kalp hasretinde boğulur
Bir acı rüzgar eser mor zülüfler dağılır
Dolaşık kalmasınlar sırmalarla öreyim

Beklentiler yeğliyor gözlerimdeki seli
Terk ettim evi barkı peşinde oldum deli
Çekinme söyle n´olur nedir aşkın bedeli
Gerekirse uğruna tatlı canım vereyim

Aşkla yandı yüreğim yeni baştan tutuşmaz
Sen yanımda olmadan dertli gönül yatışmaz
Çöle döndü bağlarım lale, sümbül yetişmez
Yârim gonca yüzünden al gülleri dereyim

Mutluluk mu bulursun yüreğimi yakarak
Verdiğin umutları birer birer yıkarak
Ömrüm geldi geçiyor yollarına bakarak
Gel ki ela gözünde yâr huzura ereyim

Dünkü baldan sözlerin şimdi sinemde oktur
Yorgun düşen ruhuma özlemin ayrı yüktür
Olmadığın dünyanın bence anlamı yoktur
Sensiz eksiğim işte, yıkık gönül sarayım

Yeter aşk aşk diyerek dizlerimi dövdüğüm
Bitir artık hicranı vuslatına ivdiğim
Sana bağlı herşeyim candan öte sevdiğim
Engelleri yık da gel haydi seni göreyim

Hasan Ilter