Kelimeler tükendi
Kalemimde
Hikayemin
Son cümlesinde...

Birden!
Eski bir masalın
İçinde buldum
Kendimi
Şapkam bir gelincik
Pelerinim Kelebektendi...

Elimdeki hasır sepetle
Koyuldum
Düş Ormanı yoluna...

İyilik çiçekleri
Ve
Kötülük dikenleri
Vardı geçtiğim
Yeşil yollarda...

Çilek kokulu bulutlar
Elmalı pastalar taşıyan
Sevimli tavşanların
Turuncu kurbağaların
Yanından ayrılmak
Kolay olmasa da
Geçtim bedenine
Leylak sarılmış
Çınar ağacının
Büyülü kapısından
Ardıma bakmadan...

Masal olmak
Masalda oynamak
Güzel olsa da
Kendi hikayemi
Yazmak için
Sepetime
Kelimeleri doldurup
Döndüm en başa...

Hikayemin sonunu
Bilge bulutların
Nehirlere fısıldadığı
Sırlardan aldım...

Biliyordum
Masalda kalsaydım
Bittiğinde
Bir daha
Uyuyamazdım...

Boyalı kuşun
Tüğünden kalemimle
Kendi hikayemi
yazdım, yazdım...



Esra TÜRKER - DÖNÜŞÜM - iKİBİNONDÖRT