"o kendini biliyora ithaf"


hayrettin taylan



bekleyişlerin şulesinde durulandı aziz sularım
yeşil alevlerle denizleri tuttum, damlaları yuttum aşka
ılıman hasretin bulutlarına asılı kalır şarkılarım
şarkımızı yazmadım ,sen yinede başla dansa
meryem gibi merhem si mistisizme süzül öylece
beni topla ilklerimizin iliklerinde
beni bekle bebeğimizin ilk nidasında
beni ekle ömrüne kimseler görmeden

2…


varılmaz payelerle nakışlı neyimizde çalsın neyimiz varsa
doğrunun sancısında yazılsın doğruya akan kalp ritmimiz
ben yok
benlik merkezimde yanılsamaların bitmeli
doğru bir senle temizlenir her şey

3…
yeşil gözlerinin şehrinde ormanlarım yanmadı henüz
mavi bakışında helecanlarla, kurlarınla durulanmadı denizim
sonsuzluğun bucağında sensizliğin yazılmamış şarkısı titretmedi oyalı ömrümü
bir adım kadar, bir adın kadar yakın zamanlarımız olmalı
bir sen kadar yakın iklimlerle yaşamalıyız ömrün mevsimlerini
benimle kendine yakın olduğun anların tayfasında ömür gülü kal
oyala beni
şulelerin dökülsün yanık bağrıma
ömrüm iliklerine iliklendi
tüm dünya kül olsa bana ne sen gülümken
4…
bir düşünüşün çakrasında aynı renge kadimler yarın diliyiz
sözlerinin damlası var cümlelerimin cemalinde
gözlerinin sihri var bakışan ilim kitaplarımda
varışının künyesi yazıldı, senle illa sen sonrasında
artık, seninle ömre yakın gelecek kumrusuyuz
artık, bölünmüş yalnızlığımızın dilinde mecralar sanisiyiz
artık, sevilmiş kaderlerin içinde kederleri bitmişliğin filmiyiz
artık, kollarımız açık
artık, yollarımız açık
artık, bahtımız açık
artık , artık zamanlar ve artıklar yok
artık sen varsın şulenar