3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1842
Okunma
Mersinli Ahmetle yaşarken gurur,
Duyduk ki senmişsin gözde pehlivan.
Dedik hangi yiğit karşında durur,
Yakarsın rakibi közde pehlivan.
Adaklar adayıp doyurduk açı,
Sabırla bekledik sonraki maçı,
Her sefer yenilip yoldurdun saçı,
Boş çıktı verdiğin söz de pehlivan.
Tekrar destek olup ümit bağladık,
Cazgırla ters düşüp seni yağladık,
Kaybettin; yerine bizler ağladık,
Meğer değilmişsin özde pehlivan.
Güreşmedin bir kez bile hiç başa,
Sırtın hep minderde doymadın tuşa,
Çekilen emekler gitmesin boşa,
Bırak Kırkpınar’ı sözde pehlivan.
11.08.2014
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz