Sarı kazak, baygın göz okulun ilk yılları,
Gönlümü tutsak edip arşınlattı yolları.

Gölge oldum adeta adım adım izledim,
Bitmeyecek sevdamı kendimden de gizledim.

İzdivaçlar eylerken hep hayal âleminde,
Kirpikler ok olmuştu kaşının kaleminde.

Su gibi güzelliğe dalgın dalgın bakarken,
Ruhumu eritip de ona doğru akarken,

Yanına biri gelse çökerdi bana hüzün,
Gizli gizli dinlerdim sözlerini öküzün.

Bazen yanlış anladım nevrim döndü tersine,
Açılmalıydım artık gitmeden o, Mersin’e.

Deyip uygun zamanı kolladım o yıl işte,
Ardından bakakaldım her tatile gidişte.

Güya saklamıştım ben içimdeki yangını,
Duydum ki yayılmıştı dedikodu salgını.

Uzun uzun süzerken meraklı gözler bizi,
Dedim o da öğrensin beni yakan bu gizi.

Cesareti toplayıp yanına vardım bir gün,
"Henüz erken" deyişi eyledi aşka sürgün.

Damarımda gezerken sevda denen engerek,
İlk şoku atlatınca dedim beklemek gerek.

Geceyi yorgan yapıp yıldızlardan fal tuttum.
Ne vuslata eriştim ne de tümden unuttum.

Aylar yıllara döndü umutla hep beklerken,
Vefasızın ardından gönlümü sürüklerken,

Mezuniyet cübbesi göründü yavaş yavaş,
Olur da iş bitirir olmaz da be arkadaş.

Mecnun oldum uğruna duydu bütün Erzurum,
Aşkın bedeli mi bu, neden bana bu zulüm?

Gözlerimi açınca son günde son sabaha,
Saatlerce yalvardım hem ona hem Allah’a.

Baktı bana şöyle bir; tebessüm etti biraz,
İndirdi son darbeyi, dedi: “Bu iş olamaz.”

Sendeledim düşmedim gözyaşım hücum etti,
Hani “Erken” dediğin ilk cevabın senetti.

Usulca çekip gitti duymadı sözlerimi,
Tek tesellim görmedi ağlayan gözlerimi.

Üç beş yıl daha gezdim peşinden döner diye,
Nur yağmadı pazara, rağbet yokmuş eskiye.

Bir aşkın telif hakkı bana kaldı nihayet,
Hercai sevdim diye etmem asla şikâyet.

Çeyrek asır önceydi bu masalın zamanı,
Demir attı gönüller çoktan buldu limanı.

04.07.2014