Hani nasılsın derdin çok eskilerden,
İçimde çiçekler açardıda iyim derdim.
Sanki cenneti müjdelerdi sözlerin,
Sırat köprüsünü koşarak geçmek isterdim.
Zaman ne çabuk geçti değilmi,
Gün geceye gece güne karıştı.
Şimdi yüreğimi ağustos güneşine serdim biliyormusun.
Ne kadar üşümüşüm,
Ağustosda zehmeri yaşamak bu olsa gerek.
Üşüyorum,
Ellerim üşüyor.
Sevgim üşüyor,
Hayatım üşüyor.
Artık yağmurları düşlemiyorum biliyormusun,
Islanır da üşürsün diye.
Hele karlı soğuk günleri,
Burnunun kızardığı,
Ellerinin üşüdüğü günleri aklıma getirmiyorum,
Sen üşüme diye.
Üşümek yetimliktir,
Kimsesizliktir.
Sevgisizliktir boşluktur.
Ellerin,
Urganlarla ellerime bağlandığı,
Sevğiyi avuçlarında sunduğun,
Küçük ellerin.
Aklıma getirmediğim başka şeylerde var,
Atkını boynuna dolamadığın,
Sık sık nezle olduğun.
Parfüm kullanmadığın,
Ruj sürmediğin.
Kuşları çocukları çok sevdiğin.
Aklıma getirmek istemiyorum biliyormusun.
Acıtıyor,
Sarsıyor da ondan.
Ve gülüşlerin,
Kahkaha dolu gülüşlerin,
Şımarıklığın.
Ve benim her gece seni sevmelerim,
Bu gece gibi.
Gelmiştin biliyorum,
Çünkü seni severken uyandım,
Ve kapı ardına kadar açıktı........Ş.CyILMAZ.......04.08.2014