Ben Gazzeye ağlıyorum Gazze de bana...
Ne atam kaldı ne babam sıra bendeymiş gidiyorum.
Söyleyin anneme ağlamasın;
Beni bu bayramda beklemesin.
Gecemiz gündüzle buluşur,
Rüzgar olup eser çocuklar,
Sevenler sevdiğine kavuşur.
Söyleyin anneme ağlamasın;
Şehit olursam eğer onu Cennette bekleyeceğim
Düğünü de orada yaparım belki belli mi olur ?
Gazze beni bekler şimdi
Kuranımı yüklenip omuzlarıma gidiyorum.
Söyleyin anneme ağlamasın;
Unutmasın beni dualarında
Abdullahım kardeşim nasılda vurulmuştu dokuz yaşında
Kalemi eline almadan sabahın ilk saatlerinde
Kurşunlar onu hayallerinde yakaladı, belki de doktor olacaktı.
Söyleyin anneme ağlamasın;
Abdullah ile birlikte ben de ziyaret ederim rüyalarında.
Şehit mi oldum yoksa güneş de açmış
Kuşlar ötüyor sokaklarında
Söyleyin anneme ağlamasın;
Ben Gazzeye gülüyorum Gazze de bana...