belki de hiç görmeyeceğim gözlerini ,
parmak uçlarınla ellerimin arasından kayıp gidiyorsun
veda edercesine ya da sevdaya tutuştururcasına
ne zor şey ardından gidişini seyretmek
gül yaprağından kayan yağmur tanesi gibi gidiyorsun
yüreğime dokunan ellerinin sıcaklığını bırakarak..
öylece sessiz kalmak ne zor şey...

şimdi yalancı tebessümlere gizliyorum can kırıklarımı
hangi bahar umudumu yüklesem kış ağır geliyor düşlerime
ah bir gülseydin yar! kar yağmazdı her mevsim toğrağıma
her fırtına esmezdi üzerime kırılmazdı dallarım
meçhul bir sevdanın kuytusunda öylece kalakalmazdım.
keşke yüreğinde tutabilseydin beni,
her kapı aralığında aramazdım sesini
kaybetmezdim kendimi bildiğim yollarda
iplik iplik yağan yağmurlara karışmazdı gözyaşlarım
keşke yüreğinde tutabilseydin beni,
öyle dağılmazdım yar !...

ARİF OLGUN YEŞİLYURT