Bakışlarını anlayan yok
Sen baktığının kalbini yakıyorsun
Gözlerine yakışanı bakıyorsun Sultanım,
Bazen ela bakıyorsun,
Bazen en siyahından kara
Ne güzel de söylüyorsun
Söyletiyorsun
Elinden tutanlara
Ya Rabbi!
Ben puşmanım, ...
Söylerken, hem ela hem en siyahından kara Gözlerin,
En güzelinden Güzelin Nuruyla bakıyorsun.
Sana bakabilen yok,
Sana hep karanlıklar ardından bakanlar var.
Karanlıklarına ayna oluyorsun birinin,
Birinin aydınlığı oluyorsun,
Biri sana bakınca o karanlıktan…
En güzelinden Güzel Gözlerini,
Bembeyaz nuruyla,
Kimi zaman yemyeşil,
Bazen en siyahından kara Gözlerini…
Bakabilirde, görünce kendini,
Kendine bakan ela Gözlerini,
Düşüp de bir kuyuya seneler boyunca,
O Bakışını işleyip kalbine,
Sana Baba diyerek koşan…
‘Burası benim yurdum…
Bu Gözler benim anavatanım…
Bakışların Cennetim…’
‘Senin Gözlerin cenneti anlatır,
Benim gözlerim de Seni, Seni Sultanım!’
Ayırma kapından sana geleni…
Ayırmazsın!
Ben Seni bıraksam da Sen beni bırakmazsın.
’Sadatın evladı yerde kalmaz’ biliyorum,
’Tuttuğumuz eli bırakmayız
Bırakacağımız eli de tutmayız’ dersin.
Tut elimden,
Yürüt beni,
Sana doğru koşan beni,
Al Gönlüne,
Senin Gönlün Cennetim,
Rabbimin nazar ettiği.

20.06.2014

Hayrani Can