Sonra beni yalnız bırak,
Ben seninle baş başa kalayım!
Her an seni okuyup, seni söyleyeyim
Ezbere biliyorum zaten adının her harfini
A’sını, B’sini, C’sini…
Gözlerinin hangisine en çok değdiğini
Hangisine değince yüreğimi aydınlattığını…

Ah Hümeyra
Sen gelsen de gitsen de
Birsin, teksin
Bir bakışın yeter
Silinir tüm ezberim, kalır ’Sen’ kokan toprak
Örtülür üzeri yüreğimin, ’Sen’ kokar, ağlayarak...

Unutmaya yüz tutmuş yüreğin, kabuk bağlamışım ben
Kanıyor yüreğimdeki yerin, kanatıyorsun
Unuttukça, ben daha çok hatırlıyorum!
Daha çok kanıyor
Daha çok ağlıyorum
Uzaktan sessiz sessiz izleme beni
Gel yakınıma
Gözlerimin içine bak.
Akıp gitsin yüreğimin en kuytu köşelerine bakışların

Sessiz sedasız giderken Sen, kurudu gözlerimin yaşı
Kupkuru ağlıyor arkandan, merhemsiz yüreğim
Düşlerde saklı kaldı, kabukların altında adın
Silindi belki de, kurudu gözlerin yaşı gibi yâdın!
Saçların savruluyor uzaklarda
Rüzgâr bile senden yana
Naz yapıyor senin gibi
Kokunu getirmek için bana
Dünyayı dolaşıyor Hümeyra!

Bak, bak şimdi soğuk sana dua etmek için açtığım ellerimin avuç içi!
Kurak topraklar gibi çatladı avuçlarım
Hüzünlerini avutuyorum sessizliğimle
Yeşermiyor hüzünlerindeki umutlarım...
Sıcaklığı yok duaların
Üşütüyor avuçlarıma işleyen nefesim
Yokluğun, üşütüyor nefesimi
Kurak topraklar gibi çatladı avuçlarım
Yeşermiyor senli umutlar!

Bir bir ölüyor, nefesi tükeniyor hücrelerimin
Sessizleşiyor, unutuyor konuşmayı yüreğim...
Şimdi, şimdi içimden konuşuyorum sana
Dualarım ebedi, içimden dua ediyorum ağrıyan yanlarıma
Avuçlarımda yeşersin yüzün
Önce Gülsün, önceki gibi, her zaman ki gibi
Sonra Yeşersin yüzün, kurak topraklar gibi çatlayan avuçlarımda...

Hayrani Can

23.01.2014