5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
939
Okunma
Bir sonbahar akşamıydı
Pencerenin tülleri uçuşuyordu
Kadın çıplaktı
Ruhu gibi
Kâh fırça darbeleriyle
Kâh parmaklarıyla
tualin üzerine atıyordu
Boyanın tüm renklerini
Bütün renkler alıyordu nasibini
Hayatından birer parça
Kâh acılarıydı, kâh sevinçleri
ve hayal kırıkları
Ülkesini boyuyordu bazı zamanlarda
Ülkesindeki şiddeti,
Haksızlığı,
Acıyı ve sömürüyü
Başka bir zaman unutup her şeyi
Kırlara çıkıyordu
Zihninde boyalarıyla
Boyuyordu hayatının
Ritüellerini
Şimdi bir oda
Ve boyalardan ibaret bir seronomiydi
Tüm yaşamı
Örtünmek istemiyordu
Çıplaktı ruhu
yeşil düşlü şair/ gülsüm öztomurcuk
24 temmuz 2014/manavgat
5.0
100% (7)