Susmalarım şiire uzanır
artık hep orada olacak oradaki adam
bir ağrıya
bir sigaraya
bir uykuya
bir türküye değer
ve uzanır geceler...

Yüklenir bir anda
içime bir evham kaplanır
vura vura geceleri
güneşi kana boyar
batan güneşi hiç ellemeden
ve hiç görmeden
bir ölüm bir anda yüklendiği kadar
elimde kalan

G Ö Ç Ü Ş L E R



Kucağında susmak vardı
öylesine suskun
dinledikçe suskun
düşündükçe suskun
çift bedende tek gölge oluşunu izlemek gibi
işte öylesine susamış yüreğime

Bir gölge, sessiz sesiz uyuyan
bulamaz bir ses
arar tek başına,
elleri gövdesine uzanmış adam
o adam şiirlere uzanmış
suskun suskun dillere boyanmış

Akıl kesildi yüreğim
kırmızı beyaza boyanmış
pembe ışıklarla süslüyorum hayallerimi
ölüme gökten bakıyorum
mavi mavi yazıyorum seni düşlerime
garibin boynu bükük
tek başına düşme düşü gibi
bir başına düşünür
boynu bükük duruşu gibi

Meğerse;
bir başkası olsa yerinde
son verelim bu gidişe
kim kimin neresinde
anlamadım
anlayamadım...

Bu ülke karanlık sanki, odası soğuk
her doğuranı uyutuyor
saklı kalan uyanışlar gördüm
bulutların ardında
güneşin doğuşunda
bahar gelmeden tomurcuğunu gördüm çiçeğin
bir adam gördüm
ve bir kadın
kalan mıydı giden miydi adın!

Yüreğini gördüm
büyüdüğünü gördüm
üzüldüğünü, büyüttüğünü gördüm

K/ADIN

Belki senin için yola çıkmış
bir besteydi adım
belki de anlamını derinleştiren bir anı
kendini sileceksen
bil ki bende varım
seni hem siler
hem yazarım...