Gıybet yapan çapsıza, ben bilerek it dedim
Ar namus bilmezlere, çoktandır ayarım ben
Cem’den de tekke’den de al başını git dedim
Yaptığın her pisliği, üşenmem sayarım ben

Allah deyip kandırma, sofiye söven sensin
“O/gün” leri anarken, ateist öven sensin
İş laf a düşüncede, ağzında geven sensin
Senin gibi namerdin, gözüne dayarım ben

İşin gücün hırsızlık, şiirden söz çalarsın
Yalan dolan çok ama, onu da hep yalarsın
Dişi kuş mu var Net’te, "abla" deyip dalarsın
Edep bilmek bu ise, edep le kayarım ben

Söz adrese gidince, kuduruk it bir kızmış
Tarif im net olunca, “arif” in nefsi azmış
Sözü söze ek yapmış, aklınca şiir yazmış
Edep erdem libası, üstünden soyarım ben

Ders vermek şart olmuştu, net sapığı çakala
Pişkin pişkin laf söyler, resme bakıp sakala
Tıkır ‘ım fırsat varken, ne bulduysan kakala
Söz verenler dönme/sin, döneni oyarım ben
Lafı eğip bükmeden, yer/ine koyarım ben