Sırtımda kambur oldu sevdanın ağır yükü
Sen de çektin elini düşerek yaşıyorum
Özlemlerin yüzünden bitmez döşümde sökü
Ellerimle bağrımı deşerek yaşıyorum

Kehribar gözlerin de uzak kaldı düşümden
Hepten çektim elimi dünyadaki işimden
Bitmeyen hasret derdi ayrılmadı peşimden
Bildiğim yörelerde şaşarak yaşıyorum

Sanki yoktur alemde benim gibi ağlayan
İstikbal umudunu yalnız sana bağlayan
Şu el kadar yürekte nasıl coşar çağlayan
Gözlerimin yaşından taşarak yaşıyorum

Daha gençlik çağımda saça düştü kırağı
Evsiz barksız sevgimin sende imiş durağı
Fersiz kalmış gözlerim görmese de ırağı
Bir belirsiz menzile koşarak yaşıyorum

Ruhen ölüyüm ama görünüşüm sağ gibi
Aşkın bitmez çilesi üzerimde çığ gibi
Barikatlar yığılmış yollarıma dağ gibi
Gözlerinin uğruna aşarak yaşıyorum

Ömrümün çoğu geçti hüzünlerin kolunda
Aklım fikrim yok oldu bu sevdanın yolunda
Bir ateş taşıyorum göğsümün tam solunda
Aşkın sönmez közünde pişerek yaşıyorum

Hasan Ilter