Doğduğum da başladı, yolculuğun dönüşü
Ne bir an yavaşladı, ne oldu “u” dönüşü
Doğum, yaşam ve ölüm, yok geriye dönüşü
_____Zannetme ki dünyada rahat yaşar, ölürüm
_____Ah çeker yanar içim, vay ki bana vay ömrüm

Kainatta sen nesin, söyle yerin nerdedir
Gerçek seni gizleyen, gözündeki perdedir
Koskocaman bu dünya gerçeğinde zerredir
_____Gökyüzüne bakınca, onca yıldız görürüm
_____Ah çeker yanar içim, say ki bana say ömrüm

Bir avuçluk toprakta, görürsün sonsuz yaşam
Birlikte devam buldu, “bir” le başladı yaşam
Bir Mevla’yı tanıdı, “O” n da buldu ihtişam
_____İman ettikçe Rab’be dedim kurban olurum
_____Ah çeker dolar içim, “Hay” ki bana “Hay” ömrüm

Hızla akan zamana, mümkün değil yetişmek
Ne yerinde an durur, ne mümkündür döndürmek
Esas kaynağa varıp, derya olup birleşmek
_____İçim taşıyor sanki, çağlarken köpürürüm
_____Ah çeker coşar içim, çay ki bana çay ömrüm

Nerde nasıl bitecek, sonlanacak bilinmez
Bahta kazınan yazı, ömür bitse silinmez
Gidilecek son nokta, ha deyince gidilmez
_____Yolculuk başladı da, sona gidiyor günüm
_____Ah çeker sıkar içim, pay ki bana pay ömrüm

Her şey sonlu bitecek, umursamasa kimse
Bir mizan kurulacak, herkes fark edip bilse
Kalmayacak kıyıda kenarlarda hiç kimse
_____Nasıl geçer bilinmez, bundan sonraki ömrüm
_____Ah döker yanar içim, vay ki bana vay ömrüm

Kabirde yatmak için yapılan telaşeler
Bir kefen kapmak için, dökülen şelaleler
Her bir nefis tadacak, bitince iaşeler
_____Musallanın üstünde, sergilenir her günüm
_____Ah çeker sorar içim, vay ki bana vay ömrüm

31/01/2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara