4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
796
Okunma
Kıyamet kopup ta fışkırınca ruhlar topraktan
Ümmeti Muhammet toplansın deyince yaradan
Zebaniler münafıkları toplar iken aradan
Bende ümmetinim desem, kovma ya Resulullah
Bunca günahlarımı yüklenipte omzuma
Sürüne sürüne varabilirsem huzuruna
Bu günahlarla hangi yüzle geldin aramıza
Deyipte beni huzurundan kovma ya Resullullah
Sana layık ümmet olamadım, olamıyorum
Bu karanlık asırda yolumu bulamıyorum
Kasırga çok şiddetli ayakta duramıyorum
Yıkıl karşımdan deyipte kovma ya Resullullah
Keşke bende senin asrında doğmuş kul olsaydım
Keşke uhutta kucağında can vermiş olsaydım
Layık olamadım amma sana komşu olsaydım
Bu günahkar aşığını kovma ya Resullullah