Kekik rayihasın sokar ruhuma,
Börtü böceklerin meskeni dağlar.
Aştığım yamaçlar rehber burnuma,
Tütüyor gözümde halleri dağlar.

Gizli sevda çeken çamları mı yok,
Çamlarında saklı balları mı yok,
Ormanında farklı dalları mı yok,
Duyarım özümde kasveti dağlar.

Ferhatlar mı yarar kara bağrını,
Mecnun sende arar Leyla’larını,
Kerem sende yakar aşkın narını,
Söylerken sözünde hasreti dağlar.

Gezdirdin üstünde, yolu sakladın,
Sırrımı açarken, yüze bakmadın,
Kıymetlimdin ama beni takmadın,
Gizlerken özünde kesreti dağlar…

Yıllardır hep sana yakıldı türkü,
Yüzyıllar üstünde taşıttı Türkü,
Yaz kış üstündeki o beyaz kürkü,
Giyerken içinde inletti dağlar

Uzaktan duruşun heybetli senin,
Soğuk pınarların şerbetli senin,
Koca kayaların ibretli senin,
Çıkarken tepende ürpertti dağlar.

Gelincikler giymiş al fistanını,
Papatyalar sarmış dört bir yanını,
Arı damla, damla yapar balını,
Durarak sözünde, sabretti dağlar.

Bulutlar selamlar gün be gün seni,
Kuşlar mesken tutar, koca gövdeni,
Kartal, kayalarda bekler çevreni,
Bakarak izinde, seyretti dağlar.

Yazdıkça kalemim, zordur duramam,
Tek bir tavşanına kıyıp vuramam,
Gelme dersen inan artık uğramam,
Sıkarak gözümde ağlattı dağlar…

27.01.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara