Memlekette garip sesler yükseldi
Her kafadan başka bir ses çıkıyor
Sanki bent yıkıldı, sular yükseldi
Önüne ne çıksa vurup yıkıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Gönüllerde başlar dönülmez sürgün

Vatan, millet diye bağırmak yasak
Açık gezmek serbest, örtünmek yasak
Birisine batar, içten ağlasak
Söyleyen o diller, sus pus oluyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Anaların yaşı sel olur sürgün

Müslüman’ın adı mürteci şimdi
Gönüllerde çiçek açmıyor şimdi
Namaz, oruç bile takmıyor şimdi
Takanlarda zaten gizli yapıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Evlatlar kopacak, gidecek sürgün

Dedikçe bayrağın kanı kırmızı
Kızılca uşağın, tutar sancısı
Ezan desen zaten çok yabancısı
Okundukça kulakların tıkıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Memleket geriye gitmez mi sürgün

Her gün ziftlenir de aynı tabaktan
Dönüp te pislemek, sözde ahlaktan
Memleket çok çeker böyle ahmaktan
Helali yedikçe haram kusuyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Damardan kan gider, başlarsa sürgün

Kızı ayrı gezer, erkeği bir hoş
Ayık görmek çok zor, müdavim sarhoş
Hayat bu demekse durma sen de koş
Çığırtkanlar her gün sizi arıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Dizlerde morlaşma, gönülde sürgün

Edep haya kalktı gitti sessizce
Gençlik yol alıyor çok edepsizce
Namussuzluk böyle bir şey mi sizce
Namus sığınacak liman arıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Dalgalar giderse, denize sürgün

Birliğimiz dersen, gider zoruna
Halklara ayırmış körü körüne
Biraz kurcalayıp insen derine
Kökleri çok uzak yerde çıkıyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Yüreklerde isyan, gönülde sürgün

Verilmesin soysuzlara bir paye
Vermemişse gönül yıldız hilale
Huzur bulmak ise vatanda gaye
Huzuru üç buçuk soysuz bozuyor

İp puştun eline geçerse bir gün
Uyanık kal ey Türk, puşt gitsin sürgün

26/01/2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara