zamanın çentik attığı
mutlu günler vardır hani
ayaklarınız göğe ermiştir de
bulutlarda yürürsünüz
gelseniz öyle


burnumuzun dibinde öldürülen insanları
unutsak desem
unutamıyız
direği çelinir de burnumuzun
mutları nasıl gömeriz


bir olsa bütün dünya
ağlama duvarlarını yıksak desem
dayansa savaştıranların
insancıllığa kilitli kapısına
on iki saat olmasa ateşkes
sussa silâhlar


yeni bir çentik atsak
yaşama yeniden açar gibi gözlerimizi
o zaman görürüm gözlerinizin
ellerimi tutarkenki gülümsemesini
bayramım olur
sevginin küçük adımı


ah sevdiğim
nasıl çiçek toplasın çocuklar
hastanenin acilinde öldürülen bir çocuğun
en emin yerlere atılan bombalarda
parçalanan insanların
toprakları üstünde


kan ve yıkıntılar arasında
nasıl yeşerir ki umut
ah çocuğum
kurtarır mı senin çocuk düşlerin
insanlık masalını unutturanları
büyür mü yeni gülüşler
yeni sevdalar


ahh!

ramazan bilmedin ramazanlığını
bayram, ol!


Tanrı’m
çentik atacağım sevgi ve barış içinde
günler istiyorum senden
ne olur bu duaya
bir çentik at!







26. 7. 2014 / Nazik Gülünay



iyi bayramlar