2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
670
Okunma
GÜNÜ GELİNCE
Birer birer süzüldün gözlerimden toprağa doğru içimden
Kar oldun zifiri karanlık buz gibi dondurdun gecelerimi
Döktün bütün yapraklarımı koymadın içimden aldın umutlarımı
Kestim kuruyan agaçları yakıp küllerini savurdum rüzgara güneşei, ve aya
Sonra cemre çıkageldi boyadı doğayı yeşile ala kuşlar neşeyle söylüyor şarkılarını
Yeşertiverdi bütün umutları yürüdü derelerden şırıl şırıl akıttı suları
Bir ölüme çare yok içimde ne öldüyse verdim toprağa her gün üzülerek karıştırıyorum toprağını
Günü gelince hiç bir şey engel olamaz doğanın gücüne çiğdeme, güle aşka kadere karşı..
H.gürbüz 23/07/2014.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz