Aklımda binlerce çocuğun ayak izleri
Göç ediyorlar gecenin karanlığın/d/a
Güneşin battığı yere doğru
Sanki dünya onlar için bir oyun/du
Çığlıkları geliyor çok uzaktan

Cennetin kapısı ardına kadar aralandı
Koşun diyor melekler koşun!
Dünya etten ve kemikten urbalarla dolu
"Sesimi bekleyin" diyor İsrafil
Gün sayıyor İsa yeryüzüne inmek için
Dünya sanki sabırsızlanıyor kıyametine
Ortadan yarılmak için

En evcil hayvan bile uğramıyor
İnsanların çoğaldığı yerlere
Yılan bile artık "ben çıkmam" diyor yeryüzüne

Şimdi ağlıyor bir şehir
Bağrında büyüyen bir yetimin
Çareleri çaresiz kördüğüm
Can cansız bedende
Beyaz kefenlere hiç yer kalmadı yeryüzünde

Düşünüyor Musa asası elinde
Gelmeyen umudun kanatları
Dönün artık dönün ebabil kuşları
Adını bilmediğim kuşlar gördüm
Gökte uçan çocuklar
Vurun kanatlarınızı toprağın bağrına
Ateşten taşla büyüyen çocuklar aşkına
Mescid-i Aksa’dan miraca yükselen Muhammed aşkına
Gökten inecek mesihin aşkına

Dönün de bitsin acı
Dönün ki tez gelmesin Kıyamet
Nedir bu uğrundaki nedamet
Yıkılsın şu zulmün duvarları
Yeryüzüne değmeden Cebrail’in kanatları
Günahsız ölüyor
Ademin çocukları...