Özleminle yandım yine
Kalbim acıdı bugün de sen yoksun diye
Rüzgarlar bir başka esti
Dağlar titredi
Bilmiyorsun sebepsiz ağlamalarımın ardı arkası kesilmiyor
Ne doğan gün ne de batan gün umurumda bile değil hepsi aynı
Bende yine aynı ben sensizlik yine aynı acı
Gözyaşlarım sanki pınarlarındandan boşalırcasına akıyor
Her gün ağlamak yok diye söz veriyorum kendime
Ama yine aynı son
Yine ağlıyor yüreğim işte
Bihaber kaldım senden
Ayrılığa alışır mı sandın bu yürek
Bu yürek hemen seni unuturmu sandın
Kolay değil her şeyi bir anda silip atmak
Ama yenildim her zamanki gibi
Sana yenildi bu koca yürek
Hemde çelikleşmiş fikirleriyle kükreyerek
Senin bırakıp gidişine
Daldan dala konup aptalları oynayışına
Bindiğin arabanın çalan düdüğüne
Saçmalıyorum yine sen bana bakma
Yoluna devam et
Bozkırlarda güzelleş etinin safı ol
Öyle çok özlemiştimki kandırılmayı
Tam zamanında geldin
Şükranlarımı sunarım
İnanan seven insanı kandırmak çok kolaymış onuda anladım
Kayalar
Dağlar
Kurtlar
Kuşlar
Denizde balıklar
Ve bil cümle alemdeki mahlukkattan en son ben anladım
İnanan ve Seven çok kolay kandırılırmış
Teşekkürederim

Recep Yeşil
Ataköy...