Sesim seni yorar
Sözüm seni yorar
Demiştin!
Haklısın
Yormakta
Zorlamakta
Yakmakta
Ama ben yorulmadım
Kalbim dimdik ayakta
Oklarını salsan da peşimden
Ok gibi saplansa yüreğime sözlerin
Sinemi delik deşik etse de
Tebessüm eder
Gülümserim
Yara derin
Acılarım bin parça
Kanatır yârin
Sitemkârım
Minnettarım
Ah benim hayalimdeki güzel yârim
Nazlım
Sana gülmek yakışır
Bir tebessümün cana can katar digergamım
Hadi asma suratını
Gülsün gül yüzün güller açsım diyarım
Uzaklaştır fırtınalarını
Esmesin yüreğime depreşir iflah olmaz azgın yaralarım
Sen gülümse ki
Güneşte gülümsesin
Dolunay sana imrensin
Gölgende gönlüm dinlensin
Gönlümüze huzur gelsin
Üzme tatlı canını
Üzme
Üzülme
Senden başka kime söylerim
Kime açıklarım sonra kendimi
Üzülme ki;
İçimdeki bende senin kıymetini bilsin
Gönlüm üzerine titresin
Varsa içteki kırgınlıklar dönüşsün sevgiye
Sevgi biriktir dönüşsün kelebeğe uçsun sevgiliye
Acı insanın parçası derler
Teşekkürüm ona da
Bana sırlarımı verdi
Ne mutlu mecnuna Leyla olana
Anlam kattın içimdeki doldurdun boşluğu
Kanatsız kuş uçamaz ya
Sen ki bir gül, ben değersiz bir “hiç”
Kokun ve güzelliğin işlesin bana
Ama mesele sadece uçmak olmamalı
Kanatlarını muhabbete açmak ta var ya
Ben’i aş, ben beni, sende seni, aşta gel
Biz her yere ulaşırız aşkla
Ölümü yusuf bil
Muhabbetimiz olsun öteler
Hasretimiz ötelerde erişsin vuslata
Ey sevgili; Hümeyrâ
Yusuf Erdoğan