Cahiliye öncesiydi evs ve hazreç
Soyca üstünüz diye yıllarca savaştılar
Ne zamanki şereflendiler dini islâmla
Muhabbet ve ittifakla birlikte yol aldılar

Bu kardeşlik ve birliktelik, rahatsız etti Yahudiyi
Boş durmadı saldı fitnesini gençlerin arasına
Maksatları bozgunculuktu, hırs ve kinleri kabartarak,
İslam kardeşliğini yıkmaktı, dönüştürmek kan davasına

Kabarmıştı kavmiyetçilik, unutulmuştu kardeşlik
Kalbe ve akla hükmetmişti, nefse ait tüm şerlik
Artık övülme mevzuuydu kabilelerin üstünlükleri
Gerginlik daha da körüklendi artırdı küskünlükleri

Haber aldı yüce Resul yetişti olay mahalline
“Siz cahiliye davası mı güdüyorsunuz?” dedi, ehline
Rabbim sizi kardeş etti, eskiye mi geri dönüş?
Allah’tan korkun, Allah’tan korkun! bu ne hal? bu ne İş?

İkaz kendine getirmişti anlaşılmıştı gerçekler
Bunu yapan yahudiydi utanmıştı tüm gençler
Hemen attılar silahlarını, sarılıp kucaklaştılar
Tövbe istiğfar eyleyip günahlarına ağlaştılar

Nazil oldu Al-İ İmran, Allah’ın ipine sarılın
Aranızda peygamber varken nasıl küfre dönersiniz?
İman edenler birleşsin parçalanıp ayrılmayın
Allah’a itaat ediniz ki; sıratı müstakime gidesiniz

Bugün çok daha muhtacız ruhun dirilişine
Yenidünya düzeni dediler akıl ermiyor gidişine!
İşte hüküm! işte vecd, aşk adalet ve merhamet
Şahit ol kurtuluş çağrısına kurtul ila nihayet

İşte Kur’an gerçeği; ruhu dirilten kutlu bir kitap
Gönülleri birleştiren, eriten çağlar üstü bir hitap
Sen dirilirsen bil ki; insanlık ta seninle dirilir
Bu yol kutlu, yarılan denizin ortasında inananlarla gidilir

Zulüm her yerde ve her çağ da aynı zulümdür
Zulmün kuvvet bulduğu çağlarda ruhlar ölüdür
Ne geçmişte ne günümüzde yücelmesin tiranlar
İbrahim’in gül bahçesini ancak gül nesli anlar
Yusuf Erdoğan