13
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1693
Okunma

can buldu gölgeler
kıyamet zamanı gelmedi daha
verilmedi ferman
çiğnendi,kırıldı
Tanrı bütün eklemlerinden
İsa hâlâ çarmıhta
Musa halkını getiremedi
firavun’un yanından
çocukların kanı damlarken
şiirin insan tahtına
ince çıkar hesapları kıyamda
secde yeraltından çıkan zehire
git gide büyür insanın gözü
yuvasından
sürgün edilmek istenen
acıya maya, kabarıyor
yıkımlar yürekte
taştı taşacak
insan hamuru
uğultulu kovanlar
umut tavana asmak üzere kendini
yaradılıştan intihar sürecine
girdi girecek zaman
kan sızıyor güllerden
irinli yara dünya
kalbi bombalanıyor
ecel tek elde taşıyor bayrağı
yaşamak fasulyeden
bu kaçıncı dümen
döndürülür su
durdurulur
teslim alınır hayat
gözleri açık ölür bebeler
anneler tutamaz yavrusunun elini
uzun etekleriyle yerde
sürüngen adımlar
şiir kalır öyle
dalgın gözleri yerde
kaldıramaz bakışlarını
gözyaşlarını akıtır ay!
gün giyinir cübbesini
selâsını okumaya hazırlanır
doğmamış yarınların..
17. 7. 2014 / Nazik Gülünay