unutmaktayım
hiçbiri sana çıkmıyor üstelik
eğrisi eğri, düzü düz yolların
sapsam bir patikaya
yine bir ayı çıkacak gibi
geri geri gidiyor adımlarım


yok ki geçmiş günlerin
elimden aldığı varlık
har vurup harman savurduğum zaman
sana ilerlediğini sandığım her dakika,saat
artık başka adımların sahibiyim
sensizliğe hüzünlenişleri
kaldırıp atıyorum


bakıyorum elimdeki yazılmamış sayfalarına defterin
adın en gerilerde kalmış
üstü çizilmiş ve sönük
yalnız üstelik kalabalıklarda
gizli köşelere sinmiş
hesabını yapmıyor
umutsuzlukların



yitiyorsun
gittikçe uzaklaşıyor,kararıyor ay
nasıl bırakmıştı kocaman gölgesini üstümüze
sevda nasıl büyür, izlemişti
nasıl bulur adımlar birbirini
daracık sokaklarda
bir gül düşer önüne ışıklardan
aşk kutsanır


günler yutarken bizi
kader bıraktırırken ellerimizi
bilmezdik ayrılıklar neler getirir
uzayan sevda yollarından
bilemezdik böyle umarsız
yaşayacağız aynı şehirde
göz göze gelsek bile
cız etmeyecek içimiz
demeyeceğiz
bir zamanlar
sevdalıydık biz!




15. 07. 2014 / Nazik Gülünay