kasırgasız bir hayatın esirlik günleri
sen kendini sıfır numaraya vur sevgili
çünkü sıfırdan daha etkisiz bir değer
çörekleniyor evinin köşe minderine




kalıba sokulmuş bir ruhtan daha duygusuz
ellerim olabilirdi ancak
yakın dövüş ustası




usturaya yatırılmış bir çocuğun korkusu yerleşiyor yüzüme
endişeli şimdi bütün kasaplar
bütün çöpçüler kaygılı bu ölüme




sen bu pespaye sefilliğime
gülüp geçersin zamansız
ben utanırım çocukluğumdan
haftalardır yıkanamadığımdan




yüzümde ir
yüzümde im
yüzümde kafa kağıdım gibi duruyor kir
salına salına




bir film tasarla şimdi kendine
bizim gibi kısacık, tanıtımsız
başrol oyuncusunun öldürüldüğü
bilmem kaçıncı çekim sırasında




yine yeşillik
yine güneşe hasretlik sarıyor ilikleri
sen düğmesiz seversin bütün giyisileri
ve kolsuz




rotasını şaşırmış kaptan gibi
pusulasız arıyorsun beni kalbinde
halbuki bütün gece sıcak, akışkan
atardamara dönüşüyorum hayatında




ve yine yol hikayesi oluyoruz boşlukta
kendi benliğini yitirdiğin en büyük sarhoşlukta
beliriyor, belli belirsiz kavgalar
gözbebeklerinde büyümeler
sessizlikte ses yükseltmeler




diz kapağındaki açık bir yaradan daha beter
ben merkezli, bir ben olabilirdim yörüngende
ama uydusu çalınmış, bir gezegen değilim yüreğinde
çünkü hayat yok, ayak basılmamış yerlerinde




heyelansız bir aşkın esirlik günleri
biliyorsun ki sıfırdan daha etkisiz bir değer
meşgul ediyor düzenini
sen en iyisi mi sıfırdan başla sevgili
mesela benim gibi






Diz_Kapak