1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2007
Okunma
af dilemelerde bir kalp
tuz buz oldu gece
kırılan cam parçaları batarken içime
ölüm saatine kurdum heyecanlarımı
bir yanlış anlaşılmayla
yıkıldı kumdan kaleler
gündüzler gecenin mahremiyetini bilmezdi
geceler gündüzlerin telaşından anlamazdı
iç içe geçmişti içimdeki aşk
yerli yerine oturan bütün parçalar yerinden oynamıştı
kapandı, bir şair nemli toprağa
kalbini söküp yerinden attı kuytulara
en çokta ona kızdı
ona acıdı, acıyan yanlarına bakarak
bir söz kaldı yarım yamalak
sabahın orta yerinde bir kız kaldı boynu bükük
saçlarını okşadı şair uzanarak
eski bir aşk gibi
eşyalarını topladı, üzüntüler yerden
ve şiir bitti
daha ne söylenebilirdi ki!
af dilemelerde bir kalp
aşk’sa bir çocuğun elinde oyuncak
Diz_Kapak
5.0
100% (2)
Cevap Yaz