ULu bir dağın tepesin ders veriyor
hikmet ,felsefe,metafizik
öğrencileri canlı gözlerle dinliyor ,
ağzından çıkan her kelimeyi dimağlarına kazıyorlar
etkisi öyle güçlüydükü
krallar taçlarını sundu almadı,
imparatorlar ordularını sundu istemedi,
halk sevgilerini sundu oralı olmadı,
Teke inandı yolundan dönmedi
ZALİME ZALİM DEDİ HAKLIYA HAKLI DEDİ
ALTINA,CEVHERE TAMAH ETMEDİ
CEYLANLAR,YIRTICI NİCE MAHLUKAT ONLA DOST
ONUN İLİNDE ADALETSİZLİK YOK İDİ
ÜSTÜNDE YILDIZSIZ gece olmazdı,
GÜNEŞ YAKMAZ,su BOĞMAZDI
O FEYLEZOFLARIN ULU HOCASI BEYDABAY’DI
KIL ÇuHASINI GİYER GEZERDİ,
TAŞ GİBİ SERT EKMEKLE gün geçirir
bazen hiç yemez içmez,
az vakiti çok eyler idi,
nice cansız mahlukat onun ile bir
gökle yer,yerle gök idi,
ahlaklıların akıl hocası idi,
yola koyuldu,
zaman onun için la idi
la zamanda yerde ürünen bir canlı gördü(iblis)
her tafı yara bere, hicranlar dökülüyordu,inliyor yardım bekliyordu
ucubeler yanında güzeller güzeli kalır idi,
yoluna devam etti, bu sırada sürünen yaratık

Beydaba dedi,bana bir şifan var mı?
BEYDABA:
arkasını döndü ve beni nereden tanıdın dedi
sen Beydabasın çünkü kimileri bana acıyarak bakar
kimileride iğrenerek
sen ise bana böyle bakmadın,
nazikçe başını çevirdin,beni üzmek istemedin

bu hikmeti taşısa taşısa adından bahsedilen Beydaba’dır dedim,
ey varlık sende bilirsinki bu ilaç bulunmaz
sana KADER BU
yazılan mürekep kurudu,yazan kalem kırıldı,
evet bilirim dedi
sadece YAPMAM EMREDİLENİ YAPTIM
la zamanda meleklerin hocasıydın taçlanmıştın üstün kılınmıştın
şimdi ise rezilsin çünkü lefvi mahFuzda böyle yazıldı,
dünya hayatı biteli yüzyıllar oldu tek böyle emretti
bilirim ki sende yaratıldığında bunu tahmin etmezdin
kimseye yaratıcı böyle kader yazmasın
kim ne için yaratıldıysa onu yapar,