Gecenin koynunda unutulmuş kalmışım
Seheri bilmeyen geceler utansın
Gül gibi boynum bükülmüş sararmışım
Gülistanı terk eden bülbül utansın

Dizlerim dermansız, dertlerim amansız
Kaç kez hançer yedim sırtımdan zamansız
Boş versin beni yıkan, vuran vicdansız
Düşende kucaklayan taşlar utansın

Halime güldüler, aşkımdan utandım
Sevgi meğer yalanmış, ben kutsal sandım
Terk edişine sanki neden ağladım
Gözlerimde dinmeyen yaşlar utansın

Bir çift yıldızdı gözlerin, gökten inmiş
Meğer aldanmışım yıldızlar gökteymiş
Bilemedim gözlerde yalan söylermiş
Yalan söyleye bilen gözler utansın

Unutmasan yıkmazdı beni ayrılık
İnanmıştım bir gün mutlak kavuşacaktık
Nerden bileyim vuslatsız kalacaktık
Vuslatı müjdeleyen sözler utansın

Suç benim unutmalıydım ben de seni
Suç benim öldüremedim ümidimi
Suç benim güzde yeşertmişim sevgimi
Baharı bilmeyen şu bahtım utansın..