Yalnızım ve hastayım
Sorma nedenini yastayım
Benim hastalığım yalnızlık
Canım ciğerim
Bir dost nefesi ister
Her dem ciğerim
Ben her gün, bazen akşam
Yalnızım ve hastayım
Bir garip halde, yastayım
Sorma nedenini
Ey benim iki gözüm
Her dem bir suret ister
Bir sanat mucizesin de dostun
Yaratılışın manasını izlemek ister gözüm
Dost kulaklara duyulmak ister
Her dem sedalı sevdalı sözüm
Yalnızım ve hastayım
Sorma nedenini, gönüldeyim baştayım
Çok uğraşırım ama hala baştayım
Yer verilmiş, yük olmuşum, telaştayım
Yol uzun omzumdaki ağır hala yirmi beş yaştayım
Yalnızım çok yalnız ve yastayım
Bir tüy kadarda olsa yük olmuşum taşınırım
Ben büyük bir uğraşta ve telaştayım
Sorma yalnızım ve çok hastayım
Sorma sevdiğim, gülüm
Bakmam lazım her daim bir dosta
Bir tebessüm, ya bir gülüm
Atmam lazım içimdeki hastalığı
Kötürümlüğün kalmaması lazım bedenimde
Ama hep doluyor, akıyor içerime
Bir türlü boşaltamıyor atamıyorum
Ben telaştayım, hastayım ve yastayım
Yalnızım kendimle değil ötelerle uğraştayım
Şeytan da var, nefsimle yarıştayım
Çok yalnızım, çok hastayım
Ve bir çok gönülde baştayım
Urfa da, yozgat’ta, edirnede, maraştayım
Yirmi beşe geldim hala baştayım
Tüm köylerine kadar memleketimin,
Hatta denizde, dağda, taşta, kıraçtayım
Ben insan suretli şeytanlarla uğraştayım
Ve derdim çok, yüküm de ve ben çok hastayım
Musul, Kerkük, Bişgek,Hocalı da, savaştayım
Sorma bana nedenini bir garip yastayım
Sorma hilal kaşlım, mehtap çehrelim
Ben çok yalnızım ben kötürümüm hastayım
Yalnız koydular beni
Dost çehresi, özü, sözü, nefesi aramaktayım
Ve omzumda bir hayli yükle
Bir yılan gibi, dikenler, taşlar dolu
Zorlu, engebeli bu dağı tırmanmaktayım
Ve hala temelde, baştayım
Ben yalnızım, silahsızım
Yüreğimle, beynimle, tüm azalarımla savaştayım
Bir gün içimi dostla, sevinçle, güzellikle ve sağlıkla taşıracağım
Bu omzumdaki yükü, bu dağdan aşıracağım
Evet, ben bir gün gelecek, başaracağım!

Muhittin Dağhan
04.00
23 nisan 2007