Öyle kolay sanma şair sevmesi
Bir mezar gibi, sessiz ve soğuk
Girdin mi başlar yar, yarar yüreği
İliklerin sancır, gözlerin acır
Ecel kadar gerçek, kaf kadar hayal
Bir nesil doğurur, öldürür sonra
Kuşansa kalemi, bürünse ilham…

Öyle kolay değil şair sevmesi,
Ay’ın arka yüzü görünür düşte
Gerçekler hep masal, masallar gerçek,
Maveraya uçar ilham yolcusu
Git gel deniz gibi, taşar köpürür
İncinmez mısralar, fakat yorulur
Utanıp sıkılır söz sanatından
Susar, kanmaz susar, kanar yüreği…

/
mahşer yerinin gürültüsünden
Sessizce çıkıp gelir gibisin
Günahkar, çirkin, o mat alemden
Gül gibi güzel, ay kadar parlak

Gül ay’ı gülsün, şair zar’ında
Düş aynasında görünsün yüzü
Bir tutam aşkla yar hanesinde
Gül gibi güzel, ay kadar parlak

İnce elleri, kara saçları
Deymeye gelmez, bela gözleri
Fakat gülüşü, gamzeli yüzü
Gül gibi güzel, ay kadar parlak

Ay tutulur o, esaret bilmez
Özgür ve masum, bozkurt duruşu
Farkında mıdır bilemiyorum
Gül gibi güzel, ay kadar parlak…

Muhittin Dağhan